วันพฤหัสบดีที่ 3 มีนาคม พ.ศ. 2554

My Lovers




นี่คือครอบครัวของฉัน คนที่ฉันรัก 
วันที่ 1 มีนาคม 2554 .. แม่บอกน้องบอสว่าอาจต้องไปรับพี่บีมมาก่อน เพราะพี่สอบเสร็จก่อนและต้องรีบมาสมัครสอบเข้าม.1 ภายในวันที่ 16 มีนาคม แม่เป็นห่วงว่าน้องบอสอาจจะคิดมากหรือเหงาในช่วงเวลาที่พี่บีมไม่อยู่ แต่คำพูดของน้องบอสทำให้แม่ซึ้งใจมาก เมื่อลูกพูดว่า
"แม่ไม่ต้องห่วงหรอกครับ เวลาผ่านไปเร็วจะตาย"  แม่ถามย้ำว่าน้องบอสคิดอย่างนั้นจริงๆ หรือ น้องบอสบอกแม่ว่า "ครับ" .. "บอสอยู่ได้" 
คำพูดเล็กน้อยเพียงเท่านี้ ก็ทำให้แม่สบายใจขึ้นมาก ขอบใจมากลูกชายของแม่
My love will growing up in every time.

วันพุธที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

มอบให้พี่สาวที่รัก.. คิดถึง.. ห่วงใย.. เมื่อยามไกลกัน


อย่าลืมน้องสาว



ข้าวในนาแลเหลียว ชูช่อน้อยคอยเคียว คอยเคียวมาเกี่ยวเก็บไป
พี่สาว เจ้าไปแอ่วไหน เปิ้นอยากเห็นเจ้าไป เจ้าไป ช่วยเกี่ยวเหมือนเคย

หมอกขาวค่อยจางห่างหาย ส้มน้อยโตใหญ่ ม่วนกันใหญ่ คอยให้เจ้าเก็บเอย
จดหมายเล่าความมาเฉลย ว่าเฮาสบายแล้วเอย เจ้าเอย จงปิ้กบ้านเฮา

* ไปเป็นด๊อกเตอร์ หรือเป็นนักศึกษาที่ไหน เป็นคุณนายบ้านใด บ้านใด
ส่งเงินมามากพอแล้ว อยากให้ส่งตัวพี่ไป หรือรวยแล้วมีน้องใหม่ หลงลืมน้องสาว

บัดนี้ เจ้านาไก่น้อย มีลูกน้อยกลอยใจ กลอยใจ อยากให้มาชม
พี่สาว เจ้าไปสุขสม ไปกับสายลม สายลม ที่พัดหายไป

*อ้ายไหว เปิ้นไปบวชแล้ว แม่ไม่แคล้วร้องไห้ แม่ร้องไห้ คิดถึงคนไกล
พี่สาว เจ้าไปแอ่วไหน ขับรถเก๋งคันใหญ่ คันใหญ่ มาเยี่ยมบ้างเอย